- килеб
- [کليب]каҷ, уреб, норост, хам; каҷу килеб вайрон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
килеб
Смотреть что такое "килеб" в других словарях:
бемайлон — [بي ميلان] 1. аз роҳи асосӣ берун нарафта, каҷу килеб нашуда, рост, устуворона, собитқадамона 2. якзайл, пайваста, муттасилан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
каҷ — [کج] хамдор, хамида; хам, уреб; муқоб. рост: мехи каҷ, роҳи каҷ, хати каҷ, каҷ кардан, каҷ шудан; зулфи каҷ зулфи тобдодаи бари рӯ; каҷу килеб роҳ ё чизи дигари пурпечу хам; қадами каҷ гузоштан киноя аз ба роҳи хато рафтан; каҷ каҷ нигоҳ кардан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
каҷмакаҷ — [کج مکج] каҷ андар каҷ, каҷу килеб: каҷмакаҷи кӯтал … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қат — I [قط] а 1. қабат, таҳ: як қат ҷома 2. каҷ, хам; шикаста; қати курта ҷои таҳшуда хобидаи курта; чину ғиҷими курта; пули қаташ нашикаста гуфт. пули коғазии таҳаш вайроннашуда; киноя аз пули коғазии нав; қату пат сахт печу хамдор, ниҳоят каҷу килеб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лаб — [لب] 1. канори берунии атрофи даҳони одам ва баъзе ҳайвонҳо, ки дандонҳоро мепӯшонад: лаби боло, лаби поин, лаби тунук, лаби ғафс, лаби гулгун, лаби майгун, лаби пурханда, лаби хандон, лаби ҷонбахш, кунҷи лаб, лабро пок кардан, лабони касе ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маж — [مژ] : кажу маж каҷу килеб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пайраҳа — [پيراهه] роҳи хурди борики одамгузар ва маркабгузар; пайраҳаи морпеч роҳи хурди каҷу килеб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
печ — I [پيچ] 1. асоси замони ҳозира аз печидан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои печида, печонда: коғазпеч, оҳанпеч, лӯлапеч ва ғ. II [پيچ] 1. хамидагии чизе, тобхӯрдагии чизе; гардиш, печи роҳ 2. тоб, ҳалқа, хам; ҳар як аз хам ва… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
печдарпечӣ — [پيچ درپيچي] 1. каҷу килеб шиканҷдор, печида, хаму рост, морпеч, ҳалқа ҳалқа 2. дарҳам барҳам, чигил 3. маҷ. мушкил; муаммодор; масъалаи печдарпеч масъалаи мушкил; печдарпеч кардан мушкил кардан; печдарпеч шудан мушкил шудан, печида шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
печон — I [پيچان] асоси замони ҳозира аз печон(и)дан II [پيچان] 1. феъли ҳол ва сифати феълии замони ҳозира аз печидан; дар ҳолати печидан 2. каҷу килеб, хаму рост; пайраҳаи печон 3. ҳалқашуда, хамида, печ дар печ: зулфи печон, мӯи печон; печон шудан а)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
